W prawie rok po premierze "Pioneer" The Maine zdecydowało się wydać swoją płytę w Europie pod patronatem Rude Records. Nosi ona tytuł "Pioneer & The Good Love" i zawiera sześć wcześniej nie publikowanych utworów. Mając na trackliście aż dziewiętnaście piosenek do przesłuchania, możemy przestać być obrażeni na muzyków za zostawienie nas, biednych Europejczyków, na ponad dziesięć miesięcy bez tej publikacji. Dla upartych była ona do znalezienia np. poprzez iTunes czytaj: autorka już dawno jest osłuchana z "Pioneer".

Płytę otwiera "Identify"gdzie w jednym z wersów John O'Callaghan swoim mruczącym głosem śpiewa "time to give them what they’re waiting for". Piosenka sama w sobie jest świetnym miksem rocka i wolniejszego brzmienia, które porywa nas w prawie półtoragodzinną podróż przyjemności.

Jedno, czego możemy być pewni jeśli chodzi o The Maine, to fakt, że dostaniemy zróżnicowany muzycznie album. Mając do dyspozycji aż dziewiętnaście piosenek wydaje się to sporym wyzwaniem, jednak zespół wychodzi z niego obronną ręką. Numer dwa na liście - "My Heroin" (w Amerykańskim wydaniu nosząca tytuł "My Heroine") prezentuje wpływy starszych płyt Fall Out Boy i muzyki lat 70-tych. Jest jedną z tych piosenek, w których można zakochać się już po pierwszych, charakterystycznych gitarowych riffach, które za nic w świecie nie chcą potem wyjść z głowy.

Powrotem do korzeni nazwałabym natomiast "Some Days". Utwór pokazujący, że zespół nie boi się odwołać do wcześniejszych, pop-punkowych, inspiracji jednak wyraźnie zaznaczając przy tym, że uczynili postęp zarówno muzycznie jak i tekstowo. Zaspokaja potrzeby starych fanów przy czym sprawia, że ci nowi w bardzo krótkim czasie zaczynają śpiewać z resztą tłumu.

Warte wspomnienia jest jeszcze "Misery", które przyprawia o gęsią skórkę samym intrem. Teledysk wydany 15stego lutego można zobaczyć pod TYM adresem.

Dochodząc do końca oryginalnych trzynastu piosenek wypadałoby jeszcze wspomnieć o "Like We Did (Windows Down)" do którego w ostatnich dniach ukazał się nowy teledysk, który można zobaczyć TUTAJ

Wkraczając do działu "The Good Love" dostajemy sześć całkowicie zróżnicowanych piosenek. Wydają się one być krokiem w tył w stosunku do wcześniej przesłuchanych utworów i można odnieść wrażenie, że brakuje im swego rodzaju siły przebicia i entuzjazmu.

Wraz z "I Want You" zostajemy przeniesieni do krainy country. Nigdy nie przepadałam za tym stylem muzycznym, jednak jestem w stanie sobie wyobrazić jak świetnie ta piosenka może brzmieć na żywo i w jaki sposób prowokować publiczność do interakcji z muzykami.

"You'll Never Know" porywa nas w charakterystyczne brzmienie lat 80-tych, w którym pobrzmiewa nuta The Maine, jednak nie jest to piosenka, którą ma się ochotę zapętlić i słuchać wielokrotnie.

Chciałoby się powiedzieć, że tak wolna piosenka jak "Good Love" bynajmniej nie nadaje się jako "dobre" zakończenie tak pozytywnie naładowanej płyty. Nic jednak bardziej mylnego. Pokazuje ona właśnie talent i "to coś" The Maine. Coś, co potrafi rozbujać cię podczas koncertu i sprawdzić, że już po pierwszym przesłuchaniu płyty będzie się tupać w rytm piosenek.

Znając wcześniejsze publikacje zespołu początkowo można się zawieść na "Pioneer & The Good Love" - najnowsza płyta odchodzi stylistycznie od poprzedniego materiału. Jest dojrzalsza, widać zmianę w światopoglądzie członków zespołu, co odbija się (w moim przekonaniu) bardzo pozytywnie na ich brzmieniu.

Ostatnie kilka miesięcy nauczyło mnie, aby nigdy nie odmawiać płycie kilku przesłuchań. Może być nawet jako tło kiedy robimy coś innego. A nóż właśnie wtedy się w niej zakochamy?

Lista Piosenek:
1. Identify
2. My Heroine
3. Time
4. Some Days
5. I’m Sorry
6. Don’t Give Up On “Us”
7. Misery
8. When I’m At Home
9. Thinking Of You
10. Jenny
11. Like We Did (Windows Down)
12. While Listening To Rock & Roll…
13. Waiting For My Sun To Shine
14.I Want You
15. I’m Leaving
16. You’ll Never Know
17. Goodbye
18. Hello World
19. Good Love


Ocena końcowa: 8/10