Jerzy Fryderyk Haendel – obok Purcella, Monteverdiego i Cavalli’ego - dołącza do listy kompozytorów, którzy stali się dla Christiny Pluhar i jej zespołu L'Arpeggiata inspiracją przy tworzeniu swoich albumów. Wraz z projektem Händel Goes Wild Christina Pluhar i jej zespół L'Arpeggiata po raz kolejny wyruszyli w muzyczną podróż w czasie, tym razem w towarzystwie sopranistki – Nurii Rial, kontratenora – Valera Sabadusa i klarnecisty jazzowego – Gianluigi Trovesi’ego. A wszystko po to, aby ponownie odkrywać muzykę niezwykłego kompozytora, interpretując ją w swoim własnym, niepowtarzalnym i porywającym stylu.
Estetykę zespołu L'Arpeggiata w 2012 roku w najlepszy możliwy sposób podsumował The New York Times: „Grupa wykorzystuje inspirowane współczesnym popem partie wokalne oraz zaczerpnięte z jazzu techniki improwizacyjne i używa ich do wykonywania muzyki dawnej. Te śmiałe - pod względem stylistycznym - muzyczne hybrydy napędzane są głównie poprzez fascynację muzyką barokową, a także chęć odświeżenia jej przy jednoczesnym zachowaniu jej oryginalnych cech - zwłaszcza ozdobników. W efekcie możemy sprawdzić jak współczesne style muzyczne sprawdzają się w wykonawstwie utworów historycznych”.
„Widoczne jest długie doświadczenie w łączeniu wykonywania muzyki barokowej ze stylami inspirowanymi jazzem; zespół L'Arpeggiata daje nowe życie twórczości dawnych kompozytorów” (BBC Music Magazine)
Tytuł nowego albumu Christiny Pluhar odnosi się przede wszystkim do pełnego fantazji podejścia do muzyki jej zespołu L'Arpeggiata, a artystka utrzymuje, że „Haendel chyba był całkiem szalony”, przytaczając znaną anegdotę: „Gdy podczas próby do jego opery Ottone, sławna sopranistka Francesca Cuzzoni odmówiła zaśpiewania arii Falsa immagine, tak się wściekł, że chwycił ją wpół i zagroził, że wyrzuci przez okno”.
Album Händel Goes Wild zachwyca podobnie, jak wcześniej album Music For A While – Improvisations na temat utworów Henry’ego Purcella, wydany przez zespół L'Arpeggiata w Erato w 2014 roku.