Logophonic prezentuje debiutancką Epkę!

Zawartość debiutanckiej epki Logophonic można opisać jako muzykę z pogranicza downtempo i brit popu, mimo, że style te nie wydają się na tyle bliskie, żeby można było je swobodnie łączyć. Duetowi Logophonic udało się to osiągnąć za pomocą 2 gitar, wokalu i podkładów z udziałem elektronicznych sampli i żywych instrumentów. Obaj muzycy pochodzą znad morza i w dźwiękach ich muzyki da się wyczuć, że nie jest to morze ciepłe i słoneczne. Krążek jest zapowiedzią debiutanckiego albumu, na którym znajdzie 16 utworów, a którego premiera zapowiadana jest na koniec roku. Epka została nagrana i wyprodukowana samodzielnie przez zespół. Z materiałem można zapoznać się odwiedzając oficjalny profil Facebook formacji pod adresem: www.facebook.com/logophonic. Logophonic nie powstał by, gdyby nie dyktafon ukryty w telefonie. Pierwsze szkice były kanciaste, wykonane dość niedbale, nagrane na komórkę późno po północy - nagrane bardzo cicho, żeby nikogo nie obudzić.

REKLAMA

O dziwo, te ledwie słyszalne kombinacje mruczanych dźwięków przekształciły się w prawdziwe piosenki. Dzisiaj mają już własne teksty i nawet mały zespół, stworzony żeby je wykonywać. Maciek Szkudlarek i Krzysztof Stachura znają się od ponad 15 lat i od tego czasu praktycznie nieprzerwanie współpracują przy różnych muzycznych projektach.

Grali razem w wielu regularnych zespołach jak również podczas bardzo wielu spontanicznych Jam Sessions. Od zawsze łączył ich bardzo zbliżony pogląd na to czym jest muzyka, jaka powinna być, jak również co pod żadnym pozorem, nigdy nie powinno być z nią mylone. Wykształciła się między nimi mocna nić muzycznego zrozumienia, dzięki której łatwiej jest im wymieniać emocje między sobą i wspólnie je wyrażać za pomocą dźwięków niż za pomocą słów. Szkice piosenek Logophonic czekały cierpliwie w komórce Maćka, a kiedy zdecydował się po nie sięgnąć, przyszła mu do głowy tylko jedna osoba, która była by w stanie je zrozumieć i wzmocnić, ale nie zagłuszyć delikatnej natury dźwięków.

Szerszej publiczności Krzysztof Stachura może być znany jako gitarzysta zespołu Bielizna, ale nie jest to jego jedyny zespół. Kilka lat temu wspólnie z Maciejem Szkudlarkiem i zespołem LARS zdobył główną nagrodę na ogólnopolskim konkursie lokalnych rozgłośni radiowych ”Przebojem na antenę”, zespół ten wystąpił również na festiwalu Heineken Open'er. W ramach stowarzyszenia LiveAct w 2003 roku muzycy zainaugurowali cykliczną imprezę Tribute to Seattle, która odbywa się do dzisiaj i cieszy się dużą popularnością. Razem z tym projektem zagrali ogólnopolską trasę koncertową w której w roli gwiazdy wziął udział Tymon Tymański.

Chociaż drogi rozwoju muzycznego członków Logophonic częściowo się pokrywają, każdy z muzyków wnosi własne, niepowtarzalne stylistycznie akcenty; pełne emocji, melodyjne gitary Stachury oraz odważne rytmicznie uderzenia w struny Szkudlarka zamykają się w pełnej harmonii aurze, której klimat dodatkowo nasycają – nieraz zaskakujące - rozwiązania melodyczne linii wokalu. Całość ma wydźwięk odważny, chociaż spokojny. Przemyślane kompozycje emanują dojrzałością sceniczną i produkcyjną twórców.

Takie połączenie jest efektem wieloletnich doświadczeń scenicznych w niezliczonej wręcz ilości projektów, które współtworzyli muzycy Logophonic. Różnorodność ich wcześniejszych doświadczeń muzycznych ma gigantyczną rozpiętość; od funku poprzez hardcore, chill out, bossa novę, pop, a nawet gospel. W świetle rozpiętości tych muzycznych doświadczeń, stworzenie projektu Logophonic, opierającego się przede wszystkim na przemyślanych, spokojnych kompozycjach oraz poruszającej i delikatnej warstwie tekstowej, nie powinno być zaskoczeniem. Muzycy, nieustannie zaangażowani w liczne projekty muzyczne, dopiero w bieżącym roku znaleźli czas oraz niezbędną gotowość do stworzenia unikatowej jakości, różnej od większości ich dotychczasowej pracy studyjnej i scenicznej. „Potrzeba, która popchnęła nas do stworzenia formacji Logophonic, manifestowała się już wiele lat temu” - mówi Maciej Szkudlarek - „dopiero niedawno poczuliśmy się w pełni gotowi, żeby stworzyć duet tak kameralny pod względem atmosfery i tak intymny z punktu widzenia wartości artystycznej, w tym także tekstowej”.