29 marca w ramach cyklu City Sounds we wrocławskim klubie Łykend wystąpił zespół Pustki.

Transowa rytmika, analogowe klawisze i gitary. To wszystko osadzone w delikatnym klimacie, który niespodziewanie przechodzi w jazgot. Poprzednia płyta zespołu „Kalambury” potwierdza talent grupy do pisania bezpretensjonalnych hitów. „Sięgając po wiersze klasycznych poetów Pustki osiągają efekt niezwykłej jedności tekstu i muzyki w każdym utworze” (Paweł Krawczyk, Machina).

Zespół kończy właśnie pracę nad swoją szóstą płytą. Kilka miesięcy spędzonych w studiu zaowocowało 10 kompozycjami, które zwiastują spore zmiany w brzmieniu zespołu. Nadal wokalnie na pierwszym planie jest Basia Wrońska, ale w warstwie instrumentalnej pojawia się kilka nowych rozwiązań. Niech ciekawość rozbudzi chociażby fakt, że przy albumie Pustki współpracowały z trzema producentami muzycznymi. Zespół eksperymentuje, ale wciąż stawia na to, do czego wszystkich nas przyzwyczaił – dobre melodie i ważne teksty.

Grupę w 1999 założyli Radek Łukasiewicz i Janek Piętka. Pustki mają na swoim koncie 5 albumów: Studio Pustki (2001), 8 Ohm (2004), Do Mi No (2006), Koniec kryzysu (2008) i Kalambury (2009). Ich utwory zostały umieszczone na wielu różnych kompilacjach. Są autorami muzyki do trzech filmów m.in. „Doskonałe popołudnie” (reż. Przemysław Wojcieszek), „Marco P. i złodzieje rowerów” (reż. Bodo Kox) oraz do filmu niemego „Aelita” (reż. Jakow Protazanow). Nagrali ścieżkę dźwiękową do czterech spektakli teatralnych m.in.: „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” (reż. P. Wojcieszek, tekst: D. Masłowska, TR Warszawa), „Cokolwiek się zdarzy, kocham cię” (reż. P. Wojcieszek), „Osobisty Jezus” (reż. P. Wojcieszek), „Predicatorum Gedanensis”(reż. Andrzej Gołębnik - ilustracja muzyczna do plenerowego widowiska opowiadającego historię Gdańska). Stworzyli ilustrację muzyczną do powieści P. Huelle „Ostatnia Wieczerza”, czytanej w radiowej Trójce. W 2009 roku Pustki zostały laureatem Nagrody Artystycznej Miasta Torunia im. Grzegorza Ciechowskiego.