Opowieść o relacji człowieka z samotnością, o wstydzie zamykającym drogę do tworzenia trwałych więzi z otoczeniem. Nośnikiem treści są tutaj nie tylko słowa, ale przede wszystkim napisana od podstaw muzyka, która ma stanowić impresyjny, wrażeniowy zapis ludzkiego doświadczenia. Rzecz dzieje się nocą w wielkim mieście, molochu bez nazwy. Bohater przemieszcza się przez serię zaułków, opustoszałych ulic, przenosi na muzykę zmysłowe doznania i strzępy rozmów z napotkanymi ludźmi. W tym wszystkim się przegląda i poprzez to wszystko próbuje poznać siebie, zweryfikować swoją tożsamość i zrozumieć, dlaczego znalazł się właśnie w tym miejscu swojego życia.