Gustavo „Cuchi” Leguizamón (1917-2000) był wyjątkową postacią życia kulturalnego Argentyny. Urodzony w Salta (gdzie także wychował się gitarzysta Pablo Márquez), Leguizamón był poetą, kompozytorem, pianistą i gitarzystą, i będąc artystą popularnym był jednocześnie wyrafinowanym muzykiem. Jego korzenie stanowiła tradycyjna muzyka argentyńska, ale on wzbogacił ją poprzez swobodniejsza harmonikę, inspirowaną klasyczną muzyką takich kompozytorów XX wieku jak Debussy, Ravel czy Schoenberg.

Tytuł albumu Márqueza stanowi aluzję do słynnego cyklu Das Wohltemperierte Klavier Bacha. Gitarzysta w analogiczny sposób opracowuje muzykę Cuchiego we wszystkich 24 tonacjach durowych i mollowych. Tak mówi Pablo Márquez: „Aby osiągnąć pełne bogactwo kolorystyczne postanowiłem nigdy nie powtarzać tej samej tonacji....To mój sposób aby wzbogacić ludową tradycję, a także pewna refleksja nad konfrontacją mojego klasycznego wykształcenia z tradycyjną muzyką”.