Punktem wyjścia dzieła Melanie Lomoff są kształty nierozerwalnie związane z obrazem –tryptykiem Francisa Bacona. Jej taneczna interpretacja „ludzkich figur” według Bacona przywołuje na myśl skrzywienie, a tworząc postaci hybrydowe, jest również osadzona w kontekście typowo baconowskiej antropomorficznej obecności, zniekształcenia cielesnej powłoki.